سوره بقره آیه 204 -205-206

وَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (204) وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیِهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الفَسَادَ (205) وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ (206)

و از میان مردم کسى است که در زندگى این دنیا سخنش تو را به تعجب وامى‏دارد و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه می ‏گیرد

و حال آنکه او سخت‏ترین دشمنان است 204

و چون برگردد [یا ریاستى یابد] کوشش می کند که در زمین فساد نماید و کشت و نسل را نابود سازد و خداوند تباهکارى را دوست ندارد 205

و چون به او گفته شود از خدا پروا کن نخوت وى را به گناه کشاند پس جهنم براى او بس است و چه بد بسترى است 206

براى این آیات ، دو شان نزول ذکر شده است :

1 - این آیات درباره اخنس بن شریق نازل شده که مردى زیبا و خوشزبان بود و تظاهر به دوستى پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى کرد خود را مسلمان جلوه مى داد، و سوگند مى خورد که آن حضرت را دوست دارد و به خدا ایمان آورده ، پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) هم که مامور به ظاهر بود با او گرم مى گرفت

او را مورد محبت قرار مى داد، ولى او در باطن مرد منافقى بود، در یک ماجرا زراعت بعضى مسلمانان را آتش زد و چهارپایان آنان را کشت (و به این ترتیب پرده از روى کار او برداشته شد) در اینجا آیات فوق نازل شد. <359>

2 - بعضى دیگر از ابن عباس ، نقل کرده اند که آیات مزبور در یکى از جنگهاى اسلامى (سریه رجیع ) نازل شده که طى آن جمعى از مبلغان اسلام که از طرف پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) براى تبلیغ قبایل اطراف مدینه اعزام شده بودند، طى یک توطئه ناجوانمردانه شهید شدند. <360>

359-تفسیر ابو الفتوح رازی ، و بسیاری از تفاسیر دیگر ذیل آیه مورد بحث.<br>360-تفسیر ابو الفتوح رازی ، جلد 2 صفحه 140 (این شان نزول را کمتر نقل کرده اند)